Programlama dillerinin temel ifadelerinden birisi de döngü ifadeleridir. Tekrar (döngü) yapıları belirli bir kod parçasının farklı değerler üzerinde tekrar tekrar çalıştırılmasını sağlar. Kod uzunluğunu azaltmak başta olmak üzere, iterasyon ile problem çözümü gibi uygulamalarda sıklıkla döngü kurulması gerekmektedir. Bu döngü kurma işlemi, ya döngü deyimleriyle ya da programlamada ilke olarak kullanılması istenmeyen “goto” deyimiyle gerçekleştirilir.
Döngü ifadelerini ikiye ayırabiliriz: Koşulu başta sınayan, ikincisi ise koşulu sonda o Koşulun başta sınanması:
Koşulun başta sınanması, daha çevrime girmeden döngü koşuluna bakılması ve koşul olumlu ise çevrime girilmesi, koşul olumsuz ise çevrime girilmeden sonraki adımlara geçilmesi anlamına gelir. o Koşulun sonda sınanması:
Çevrim içerisinde kodun en az bir kere işletilmesi ve eğer koşul sağlamıyorsa çevrime devam edilmesi sağlanmıyor ise çevrimden çıkılması anlamına gelir. “for ” Döngüsü
Tekrar (döngü) ifadelerinin en bilineni “for” döngü ifadesidir. Döngü bloğu içerisinde verilen ifadeleri, verilen koşulun doğru olduğu sürece tekrar, tekrar yürütmeşini sağlar. Koşul sınaması döngüye girilmeden önce yapılmaktadır. Dolayısıyla verilen koşul doğru sonuç vermiyorsa döngü bloğu ifadeleri yürütülmemektedir. ‘For” döngüsünde koşul sayacı ve “for” koşul satırında üç parametre vardır. Birinci parametre döngü sayacına başlangıç değeri verilmesini, ikinci parametre koşul ifadeşini ve üçüncü parametre her çevrimde sayacın nasıl artacağını/eksileceğini ifade eder. Döngüye girmeden önce sayaç bir başlangıç değeri alır ve daha sonra koşula bakılır. Döngü içerisindeki işlemler yapıldıktan sonra sayaç üçüncü parametrenin durumuna göre değiştirilir (artırılır/eksiltilir).
“for” döngüsünde genellikle, önceden kodun ne kadar tekrar edileceği bilinmektedir. Şekilde görüldüğü üzere “for” döngüsü bir ifade içeriyorsa süslü parantezlere gerek yoktur. Ancak döngü bloğu çok sayıda ifadeden oluşuyorsa, süslü parantezler içerisinde verilmelidir. “for” bloğunun sonunda (;) gerek yoktur.