İşsizlik yalnız ülkemiz için değil neredeyse dünyanın pek çok ülkesi için önemli bir sorun. Özellikle gençler son dönemde çok fazla işsiz gezmeye başladılar. İşsizlik sorununa baktığımızda genel bir bakış açısı görmek gerekiyor. Yani gençlerin sahip olduğu yetenekler işverenlerin beklentilerini karşılamıyor. Yani burada işveren ile işçiler arasında yetenek uyuşmazlığı söz konusu. Daha genç yaştakilerin ise eğitimlerinin ve tecrübelerinin de az olduğu bir gerçek. Dolayısıyla şu an üniversite mezunlarının bile iş bulamadığı bir dönemde eğitim seviyesi düşük ve tecrübesi az olan kişilerin iş bulmaları ister istemez az oluyor.
Daha genç bireylerin tecrübeleri ve eğitimlerinin zaten eksik olduğu kesin bir gerçek, fakat üniversite mezunları bile zaman zaman işverenlerin vermeye hazır oldukları işler için gerekli becerilere sahip olmayabiliyorlar.
Devlet işsizlik konusunda çare olmaya çalışıyor. Teşvikler veriyor, burslar ve krediler veriyor ancak bunlarda aşağıdaki engellere takıldığından dolayı çözüm olmaktan da çıkıyor.
Devlet uygulamalarına baktığımızda yasal düzenlemelerin işçi maliyetlerini yükselttiğini görüyoruz bunun içinde işverenin işçi istihdam etmesi zor oluyor.
Yasalara ve vergilere baktığımızda ise işsizlik sıkıntısının öne çıkarıldığını söyleyebiliriz.
Bir işverene işçinin maliyeti asgari ücret, zorunlu fazla mesai, gelir vergisi ve sağlık hizmetleri derken işveren işçi istihdam edebilmesi için ciddi bir ödeme yapması gerekiyor. Dolayısıyla burada personelleri en asgari düzeyde tutmakta bir anlamda mecburi hale dönüştürüyor
Yukarıda saydığımız nedenler işverenleri zorlarken işsizlikte her geçen gün biraz daha büyüyor.
